Geen prof en toch de Giro fietsen: Giro delle Dolomiti
Hoe vaak fiets jij in een peloton van ruim 600 wielrenners met afgesloten wegen? Onder (politie)begeleiding en met mechaniekers, een bezemwagen en een ambulance tot je beschikking in geval van nood? En dan niet door de vlakke Nederlandse polder, maar door de geweldige Italiaanse Dolomieten… Het kan… in de Giro delle Dolomiti! Namens CYCLOsportive reizen we af naar het pittoreske Bolzano om het zelf mee te maken.
Tekst: Marcia van Gulik & Leendert Verweij
Beeld: Fotostudio3
6 etappes, 650 kilometer, 10.000 hoogtemeters: Giro delle Dolomiti
In deze Giro, die voor de 43e keer wordt georganiseerd, worden in 6 etappes zo’n 650 kilometers en 10.000 hoogtemeters overwonnen. Geen gemakkelijke opgave. Na aankomst in Bolzano maken we bij de briefing van de organisatie kennis met de andere deelnemers. Wat ons opvalt, is dat veel landen vertegenwoordigd zijn: van India tot Colombia en van Noorwegen tot Australië. Er hangt een gezonde spanning in de lucht voor de aftrap van de Giro. We zijn benieuwd naar wat deze week ons gaat brengen.
Wennen aan het peloton
In de eerste 3 etappes staan respectievelijk 52, 133 en 178 kilometers op het programma. De korte openingsetappe staat in het teken van kennismaken met het rijden in een groot peloton met alle begeleiding daaromheen. Hierbij trotseren we de eerste berg van de buitencategorie, genaamd ‘Ritten/Renon’ (13km à 7%). We voelen ons nu al een professional tussen zoveel wielrenners met dure racefietsen, aanmoedigingen vanaf de kant van de weg en overal motoren en fotografen om ons heen! Dit smaakt naar meer en gelukkig staat er nog veel meer op het programma in de komende dagen. Het echte werk moet immers nog beginnen…
‘De avond voorafgaand aan elke etappe spelden we onze rugnummers op en leggen we alle spullen klaar om ons zo weinig mogelijk te hoeven haasten in de ochtend. De wekker gaat immers om 6.15 uur, want de etappes starten stipt om 8.00 uur. Als één groot peloton worden alle etappes verreden.’
Beroemde bergen uit de Giro d’Italia
Etappe 2 en 3 bevatten naast meer kilometers beiden ook een aantal lange klimmen: de Passo delle Erbe (23,6km à 5%), de Passo Sella Joch (34km à 5%) en de Passo Fedaia (7,4km à 7%). Al deze klimmen zijn bekend van de Giro d’Italia. Ze voeren ons op of over de magische grens van 2000 meter hoogte, wat een fenomenaal uitzicht oplevert als beloning voor de inspanning onderweg. Een lange afdaling als een perfect uitgevoerde dans met de fiets over mooi asfalt en door vele haarspeldbochten volgt. Een machtig gevoel!
Afzien op dag 3!
Vooral de 3e dag was afzien! Het was naast de langste dag ook nog eens de warmste dag. De thermometer geeft 37 graden aan! Voor Marcia is dit haar op één na langste rit ooit… En dan met zoveel hoogtemeters en die verzengende hitte. Zal ze de top van de machtige Dolomietenreuzen halen? Veel hydrateren en eigen tempo kiezen is het devies. Naast de goed verzorgde, vaste tussenstops in de route is extra water voorzien. Voor degenen voor wie het echt teveel wordt, is de bezemwagen een laatste toevluchtsoord. Gelukkig is dit voor ons niet nodig. Bezweet en met verzuurde benen, maar met een enorm trots gevoel bereiken we op eigen kracht de finish. Dit was de rit waar we vooraf het meest tegenop zagen. Achteraf vonden we dit de mooiste rit.
‘De indrukwekkende Passo Sella Joch zou op het verlanglijstje van iedere wielrenner moeten staan!’
De klim brengt je op grote hoogte met geweldig uitzicht over het bekendste bergmassief in de Dolomieten. In de verte is de eeuwige sneeuw zichtbaar op de omringende bergtoppen.
Rustdag: wassen, masseren, genieten
Tijd voor de rustdag. Dat betekent: uitgebreid ontbijt, beentjes omhoog en fietskleding naar de wasserette. Verder fietsen we naar de Fiera Messa voor een massage om weer wat leven te blazen in de vermoeide spieren en genieten we na van de belevenissen van de eerste 3 dagen. En natuurlijk uitkijken naar de 3 dagen die nog komen gaan met daarin de Passo Valparola (13,9km à 6%), de Passo 3 Croci (7,9km à 7%) en de Seiser Alm (16,8km à 8%) op het programma.
Presteren en genieten, het kan allebei
Iedere dag wordt een beklimming volledig afgesloten van verkeer en wordt met behulp van tijdsmetingen een klassement opgemaakt. Dit is het moment om vol gas te geven! Het niveau in het peloton is behoorlijk hoog. Leendert ervaart de onderlinge strijd met renners van een vergelijkbaar niveau als een stimulans om net die paar procent extra te kunnen geven, een demarrage te plaatsen en een eindsprint eruit te persen. Marcia merkt dat zij een groep zoekt van een gelijk niveau die elkaar aanmoedigt en mentaal ondersteunt om samen de top te bereiken. Hoe je dit segment ook aanpakt, uiteindelijk komt iedereen hijgend, puffend, zwetend en happend naar adem boven. Gelukkig is er even tijd om bij te komen, de bidons te vullen en wat te eten. Met een fenomenaal uitzicht wachten we tot alle renners zich op de top hebben gemeld, waarna de afdaling kan beginnen. De Giro wordt afgesloten met een prijsuitreiking voor de beste renners en rensters (15% van de deelnemers is vrouw) in het algemeen klassement.
‘Het was een week van afzien, maar vooral van veel genieten!’
De week is voorbijgevlogen. Na een week die volledig in het teken van wielrennen stond, keren we moe maar voldaan huiswaarts met mooie indrukken, veel klimkilometers in de benen en fijne herinneringen om op terug te kijken. Het was een week van afzien, maar vooral van veel genieten!YouTube Giro delle Dolomiti: https://www.youtube.com/channel/UC5kFUwK15n58O8Ey7gYYeIQ
