Trentino, het begin van Italië

Op weg naar mooie fietsbestemmingen denken we al heel snel aan de Franse Alpen, of aan het noorden van Italië in de omgeving van Bormio met de mythische Stelvio om de hoek. Maar er is meer en je hoeft er niet zo heel veel verder voor te rijden. Trentino, vlak boven het Gardameer, is zo’n plek. Vertegenwoordigers van Trentino Marketing beweren zelfs dat Italië hier pas echt begint. Dat moesten we dan maar eens gaan ontdekken!

Ambassadeur en fietsgids Michele vertelt ronduit over de regio

Op weg naar Molveno, op 40 kilometer van Trento, fantaseren we wat ons allemaal te wachten staat. Metgezel Rob en ik hebben beiden veel fietservaring, maar Trentino als fietsbestemming is ons onbekend. We gaan ons laten verrassen. De naam van het hotel voorspeld een prachtige omgeving. Alpenresort Belvedere blijkt een statig hotel in het centrum van Molveno. Molveno, gelegen aan Lago di Molveno, is een klein sfeervol dorp. Ik kan me goed voorstellen dat het hier in de zomer wemelt van de toeristen. Hotels en restaurants in overvloed en de omgeving, met het meer en de omliggende bergen, is prachtig. Staand op ons balkon en uitkijkend over het meer en de Brenta Dolomieten, willen Rob en ik maar één ding, fietsen! Het is onze dag van aankomst en pas de volgende dag staat er een rit met gids Michele op het programma. We besluiten ons om te kleden en gaan een rondje in de omgeving fietsen.

Brenta Dolomieten

We rijden het dorp uit en fietsen langs Lago di Molveno richting San Lorenzo in Banale. Heerlijk om in Italië te zijn! Ik spreek de taal niet, maar als je drie plaatsnamen achter elkaar uitspreekt en afsluit met arrivederci of va bene, klinkt het als snel alsof je in perfect Italiaans aan iemand de weg naar de bakker staat uit te leggen. De weg langs het meer loopt vriendelijk bergafwaarts en we kunnen lekker door stampen. Zoals gezegd richting San Lorenzo in Banale. Fietsend door de vallei zie we in de verte besneeuwde toppen van de Brenta Dolomieten. In San Lorenzo besluiten we weer terug te keren naar Molveno, het begint zachtjes te regenen en morgen moeten we op pad met gids Michele.

Gewekt door de kerkklok

De wekker hoeven we niet te zetten. De kerkklok van Molveno wekt ons ruim op tijd voor het ontbijt. Als we ons melden bij de receptie van het hotel, staat Michele ons al op te wachten. Michele is wat je noemt een echte gids. Enthousiast vertelt hij over de omgeving. Hoewel het weer niet echt aanlokkelijk is om te gaan fietsen gaan we toch op pad. Regenjacks uit voorzorg in de achterzak. We ontdekken de omgeving van Molveno in september. Nu geen massatoerisme, maar uitgestorven is de regio zeker niet. Michele vertelt ons al klimmend naar ski-dorp Andalo dat hij morgen een wandeltocht gaat maken met een groep Zweedse dames. Dat klinkt gezellig. Als hij vertelt dat ze allemaal de zestig al zijn gepasseerd haken we af. De dorpen rondom het meer worden in de zomer met name door gezinnen bevolkt, maar in de herfst zijn het de pensionado’s die naar Trentino trekken. Met name om te wandelen.

De wijnen van Ferrari

Een heerlijk lange afdaling over goede en brede wegen met mooie haarspeldbochten brengt ons naar Mezzolombardo. Via Nave San Rocco komen we aan bij de oevers van de rivier de Adige. Langs deze rivier rijden we richting Lavis. Wijngaarden domineren de omgeving. Rondom de hoofdstad Trento bevinden zich wijngaarden op fraaie heuvels en in schilderachtige dalen. Ze reiken daar zelfs tot op een hoogte van 800 meter. Voor Europese begrippen is dat zeer hoog. Dat betekent dat Trentino een ideale plek is voor het maken van frisse en krachtige stille wijnen, met mooie zuren, door de ligging op hoogte. En vooral is het een streek waar heerlijke mousserende wijnen vandaan komen. Sterker, de zuren in de wijnen van de hogere hellingen zijn ideaal voor mousserende wijnen. Wijnhuis Ferrari maakt hier al sinds 1902 een mousserende wijn die kan concurreren met een goede Champagne. We fietsen richting Lavis. Moeiteloos keuvelt Michele maar door over de streek, oude skiliften en dus wijn. Tijd om het tempo bergop wat te verhogen.

Wijngaarden domineren het landschap

Vanuit Lavis gaan we klimmen. Al snel kunnen we genieten van een prachtig uitzicht. De begroeiing van de berghellingen is door de wijngaarden laag. Je kijkt hier zomaar vier of vijf bergen verder. Prachtig! Michele horen we inmiddels niet meer praten. Sterker nog, als we achterom kijken is hij verdwenen. Niet gek, de gezellige ambassadeur van Trentino, is minimaal 10 jaar ouder dan wij en fietst met een flinke rugzak op zijn rug. Geen idee wat hij allemaal bij zich heeft. De klim eindigt in Palu di Giove. We wachten hier op Michele en als hij ons weer heeft bijgehaald, heeft hij geen behoefte om bij te komen. Hij neemt ons mee naar een grote trofee. Een grote koperen beker staat hier aan het begin van het dorp. Het is een uitvergroting van de beker die Tom Dumoulin omhoog hield toen hij de Giro won. Die beker staat niet voor niets in Palu di Giove. Dit dorp is namelijk de geboorteplaats van maar liefst twee Italiaanse wielerhelden, Francesco Moser en zijn neef Gilberto Simoni. In het centrum van het dorp kunnen we onze bidons bij een natuurlijke bron bijvullen. Heerlijk!

Kind van de streek, Gianni Moscon

We dalen af naar San Michele all’Adige en onderweg naar het dal is het uitzicht fantastisch. De ruige Dolomieten strekken zich voor je uit. Via een verlaten landweggetje komen we uit aan de voet van de slotklim van de dag richting Molveno. Trentino mag voor ons dan onbekend gebied zijn, voor de Italiaanse fietsers is dit zeker niet het geval. Want wie komen we op het zojuist genoemde verlaten landweggetje tegen? Het grote en veel besproken Italiaanse wielertalent Gianni Moscon. Het verlaten landweggetje gebruikt hij om de houding op zijn tijdritfiets te perfectioneren. En met resultaat. In oktober werd hij voor de tweede keer Italiaans kampioen tijdrijden. Moscon is kind van de streek en weet al jaren dat in de Brenta Dolomieten prima gefietst kan worden. Maar goed, ik dwaal af. Het laatste deel van de rit voert ons via Spormaggiore, Cavedago en Andalo terug naar Molveno. Met bergen tot een hoogte van 1.400 meter is het in deze omgeving heerlijk fietsen. Ook op deze laatste klim is het uitzicht weer fenomenaal. Terug in Molveno tracteren we Michele aan de rand van Lago di Molveno op een verdiende lunch. Rob en ik moeten de volgende dag Trentino al weer verlaten en gaan op weg naar Villabassa in Zuid Tirol. Daar wacht ons een volgend avontuur.

Ook zin om in 2019 mooie avonturen te beleven? Met CYCLOsportive bieden we een aantal mooie reizen aan naar Granfondo’s in Italië, Oostenrijk en Zwitserland. Check de volgende link en bekijk wat we jou te bieden hebben

Wil je ook fietsen in Trentino? Molveno is een prima uitvalsbasis. Check dan eens de volgende websites voor de mogelijkheden:
– Visit Trentino
– Dolomieten-hotel
– Bergfex